U julu ove godine, Srbija je zabeležila izdavanje ukupno 2.532 građevinskih dozvola, što predstavlja pad od 4,6% u odnosu na isti mesec prethodne godine. Ove podatke je saopštio Republički zavod za statistiku. Analizirajući podatke, može se primetiti da je većina izdatih dozvola, tačnije 86%, namenjena za izgradnju stambenih zgrada, dok se preostalih 14% odnosi na druge tipove objekata.
Prema planovima koji su prijavljeni kroz ove dozvole, u Srbiji se predviđa izgradnja 2.912 stanova, čija je prosečna površina 70,1 kvadratni metar. Ovaj podatak potvrđuje da su stanovi ove kvadrature i dalje najtraženiji na tržištu nekretnina, što može biti indikativno za trenutne trendove u potražnji.
Kada govorimo o novogradnji, njena predviđena vrednost iznosi čak 79,5% ukupne vrednosti svih planiranih građevinskih radova u julu. Ovo ukazuje na to da se značajna većina građevinskih aktivnosti fokusira na izgradnju novih objekata, što može doprineti razvoju tržišta nekretnina i poboljšanju životnih uslova.
Beograd se izdvaja kao lider u građevinskoj aktivnosti, učestvujući sa 27,2% u ukupnoj vrednosti novogradnje. Ovaj grad se može smatrati centrom građevinskog sektora, gde se očekuje najintenzivnija aktivnost i ulaganja. Na drugom mestu se nalazi Borska oblast sa 19,2%, zatim Šumadijska oblast sa 10,5%, i Južnobačka oblast sa 8,1%. Ovi podaci ukazuju na regionalne razlike u razvoju građevinskog sektora i potražnji za nekretninama.
Uzimajući u obzir sve navedeno, može se primetiti da Srbija, iako beleži pad u broju izdatih građevinskih dozvola, i dalje pokazuje znake rasta u segmentu novogradnje. Ova situacija može biti rezultat nekoliko faktora, uključujući ekonomske prilike, promene u zakonodavstvu i urbanizam, kao i rastuću potražnju za stambenim prostorima.
Na tržištu nekretnina se može primetiti da stanovi prosečne površine od 70,1 kvadratnog metra i dalje privlače najveći interes kupaca, što može ukazivati na to da je potražnja za ovim tipom stanovanja visoka. Takođe, s obzirom na to da je novogradnja ključna stavka u građevinskim radovima, moguće je da će se u narednim mesecima očekivati dodatne promene i prilagođavanja kako bi se odgovorilo na potrebe tržišta.
U budućim analizama, važno je pratiti kako će se situacija razvijati, posebno u kontekstu ekonomskih uslova i potencijalnih promena u zakonodavstvu koje bi mogle uticati na građevinski sektor. Takođe, praćenje regionalnih razlika može pomoći u identifikaciji potencijalnih prilika za investicije i razvoj u različitim delovima Srbije.
U svakom slučaju, građevinski sektor ostaje značajan deo srpske ekonomije, te je važno nastaviti sa analizom trendova i promena koje se dešavaju na ovom polju. Sa sve većim interesovanjem za novogradnju i potrebom za stambenim prostorima, očekuje se da će građevinski sektor nastaviti sa razvojem i prilagođavanjem potrebama tržišta.
