Iako Srbija obiluje banjama koje privlače brojne turiste, neke od njih su potpuno zaboravljene – poput Tularske banje kod Medveđe, koja se nalazi u Jablaničkom okrugu, nedaleko od Sijarinske banje. Tularska banja dobila je ime po obližnjem selu Tulare, a njene lekovite vode su prepoznate još u antičko doba, kada su o njima govorili stari Rimljani.
Godine 2012. otkriveni su dva izvora na dubini od 600 metara – jedan sa toplom, drugi sa hladnom i kiselom vodom, udaljeni svega dva metra. Ova voda je 1932. godine proglašena za najbolju u tadašnjoj Jugoslaviji, a meštani su izvor tople vode nazvali „mali Gajzer“ zbog svoje temperature koja dostiže 40 stepeni. Nažalost, bušenja koja su vršena tokom 70-ih godina dovela su do presušivanja izvora, što su meštani doživeli kao veliki gubitak za celo područje.
Iako Tularska banja ima skroman smeštaj, njen turistički potencijal je ogroman. U okolini se mogu iznajmiti sobe po ceni od 2.300 do 2.550 dinara, koje nude osnovne sadržaje kao što su kuhinja, internet i terasa. Danas se voda iz Tularske banje koristi mahom samoinicijativno, a ljudi je koriste za lečenje oboljenja organa za varenje, metabolizma, anemije i nervnog sistema. Analize su pokazale da je reč o murijatičnom kiseljaku koji je bogat natrijumom, kalcijumom, hlorom i bromnom kiselinom.
Tularska banja je danas neiskorišćen dragulj, ali sa sve većim interesovanjem za banjski turizam u Srbiji, postoji značajan prostor za obnovu i razvoj. Uz adekvatna ulaganja i podršku lokalne zajednice, ovo lečilište bi moglo ponovo postati atraktivna destinacija za zdravstveni turizam, ne samo za domaće posetioce, već i za strane turiste.
U poslednje vreme, banjski turizam u Srbiji doživljava preporod, a mnoge banje, poput Sijarinske, postaju sve popularnije među turistima. S obzirom na to da Tularska banja poseduje lekovite vode koje su odavno poznate, njena obnova bi mogla doprineti razvoju lokalne ekonomije i privući nove posetioce.
Međutim, da bi se ostvario ovaj potencijal, potrebna su ulaganja u infrastrukturu kao i promocija ovog mesta. Takođe, važno je uključiti lokalnu zajednicu koja bi mogla da igra značajnu ulogu u razvoju turizma. Ulaganja u smeštajne kapacitete, kao i u sadržaje koji bi obogatili ponudu, mogli bi značajno doprineti privlačenju turista.
Osim toga, neophodno je raditi na marketingu i promociji Tularske banje kao destinacije koja nudi jedinstvene zdravstvene usluge i prirodne lepote. Kroz organizaciju raznih manifestacija i događaja, Tularska banja bi mogla postati prepoznatljivo mesto koje privlači turiste iz svih krajeva.
U svetlu svih ovih informacija, jasno je da Tularska banja ima ogroman potencijal koji čeka da bude otkriven. Sa pravim pristupom i podrškom, ova zaboravljena banja mogla bi ponovo da zasija i postane omiljeno odredište za sve one koji traže odmor i oporavak.
U zaključku, Tularska banja, iako danas zanemarena, predstavlja mogućnost za razvoj banjskog turizma u Srbiji. Sa svojom bogatom istorijom i lekovitim vodama, ona može privući posetioce koji traže zdravlje i relaksaciju. Ulaganja i vizija u pravcu razvoja ove banje mogli bi značajno doprineti njenoj revitalizaciji i učiniti je vitalnim delom turističke ponude Srbije.
