Dva toma kineskih svilenih rukopisa, stari oko 2.300 godina, vraćena su u centralnu Kinu nakon 79 godina od kada su prokrijumčareni iz zemlje. Ovaj značajan povratak rezultat je saradnje između kineskih i američkih kulturnih institucija, kako je izvestila kineska novinska agencija Sinhua.
Drugi i treći tom Zidanku svilenih rukopisa, koji potiču iz perioda Zaraćenih država (475-221. p.n.e.), svečano su vraćeni u provinciju Hunan, gde će biti trajno arhivirani u Muzeju Hunan u Čangši, glavnom gradu te provincije. Ovi rukopisi, koje su pljačkaši grobnica iskopali na lokalitetu Zidanku u Čangši 1942. godine, sadrže tri dela: „Siši Ling“, „Vuksing Ling“ i „Gungšou Žan“. Oni predstavljaju sistematski zapis o astronomiji, kalendaru, kosmologiji i vojnim proricanjima iz kineskog perioda pre dinastije Ćin.
Ovi svilenih rukopisi su najraniji primeri pisanog teksta na svili koji su do sada otkriveni, i smatraju se najstarijom klasičnom kineskom knjigom. Prokrijumčareni su iz Kine 1946. godine, a njihov povratak označava ne samo važan korak ka vraćanju kulturnog nasleđa, već i uspeh u međunarodnoj saradnji između Sjedinjenih Američkih Država i Kine.
Na ceremoniji prijema rukopisa, šef kineske Nacionalne administracije za kulturno nasleđe (NCHA), Rao Ćuan, istakao je da je povratak ovih rukopisa značajno dostignuće višegodišnje kulturne i muzejske saradnje između Kine i SAD. „Ovo je primer međunarodne saradnje u oblasti restitucije artefakata“, rekao je Ćuan.
Kustos Muzeja Hunan, Duan Sjaoming, naglasio je da će povratak svilenih rukopisa omogućiti muzeju da integriše vraćene knjige sa svojom postojećom kolekcijom. Ova kolekcija uključuje jedini originalni fragment rukopisa Zidanku, kao i druge artefakte iz drevne države Ču.
Povratak ovih rukopisa predstavlja simboličan trenutak za Kinu, koja se sve više fokusira na očuvanje svog kulturnog nasleđa i vraćanje artefakata koji su prokrijumčareni ili izgubljeni tokom istorije. Ovaj događaj takođe ukazuje na važnost međunarodne saradnje u očuvanju i vraćanju kulturnih dobara.
Kina je tokom godina preduzela brojne korake kako bi povratila svoje kulturne artefakte, uključujući pravne mere i diplomatske pregovore sa drugim zemljama. U tom kontekstu, vraćanje svilenih rukopisa može se smatrati uspehom kineske vlade u naporima da osigura povratak kulturnog nasleđa koje je od vitalnog značaja za kineski identitet i istoriju.
Pored toga, ovaj događaj je podstakao razgovore o etici i zakonitosti trgovine kulturnim dobrima. U savremenom svetu, gde se kulturni artefakti često kreću preko granica, važno je postaviti standarde i pravila za zaštitu i vraćanje ovih dragocenosti. Kineski zvaničnici i stručnjaci za kulturu naglašavaju da je neophodno raditi na jačanju međunarodnih normi kako bi se sprečila pljačka i trgovina kulturnim dobrima.
Povratak ovih svilenih rukopisa takođe može poslužiti kao inspiracija drugim zemljama koje se suočavaju sa sličnim izazovima u vezi sa gubitkom kulturnih artefakata. U svetu gde se kultura i identitet često postavljaju na test, važnost očuvanja i vraćanja kulturnog nasleđa nikada nije bila veća.
U zaključku, događaj vraćanja svilenih rukopisa u Kinu predstavlja ne samo kulturni, već i simbolički trenutak u jačanju odnosa između Kine i SAD, kao i u globalnim naporima za očuvanje i zaštitu kulturnog nasleđa.
